Narcyza Żmichowska o Klementynie Hoffmanowej napisała: „Z wrodzonym sobie darem wrodzonego wdzięku umiała w obieg puścić najnowsze swej epoki wyobrażenia pod osłoną najstarożytniejszych zasad”. Kim była Klementyna Hoffmanowa, pierwsza niezależna Polka?

Klementyna Hoffmanowa: początki

Klementyna Hoffmanowa urodziła się w 1798 roku. Była pisarką, która swoimi działaniami przyczyniła się do zmiany poglądów na rolę kobiety w społeczeństwie oraz ich wychowanie. W pierwszych dziełach co prawda popularyzowała tradycyjne obowiązki kobiety jako matki i żony, lecz już w kolejnych tytułach możemy odnaleźć postulaty takie jak kształcenie kobiet oraz przygotowanie ich do pracy zarobkowej. To właśnie dzięki temu kobiety miały mieć szansę na usamodzielnienie się.

Wydała książkę, która miała nakład większy niż dzieła Sienkiewicza. Kim była Lucyna Ćwierczakiewiczowa?

Klementyna Hoffmanowa: pismo periodyczne

W 1842 roku zaczęła wydawać periodyk dla dzieci o tytule „Rozrywki dla dzieci”. Był to magazyn edukacyjny, który zawierał opowiadania historyczne i geograficzne, życiorysy sławnych Polaków oraz fragmenty dzieł literackich. Równocześnie do wydawania periodyku, Hoffmanowa prowadziła działalność oświatową jako inspektorka i wizytatorka żeńskich pensji. Wykładała nauki obyczajowe, które wówczas kształtowały poglądy młodych dziewcząt i były uważane za jeden z najważniejszych przedmiotów.

Klementyna Hoffmanowa: nietypowy styl życia

Hoffmanowa przez wiele lat nie chciała wyjść za mąż. Mówiła, że woli skupić się na literaturze i rozwoju kariery. Było to nietypowe jak na kobietę w tamtych czasach. Jej prace literacka oraz naukowe bardzo szybko przyniosły pieniądze, które pozwoliły jej się uniezależnić. Wybór takiego stylu życia nie należał do najłatwiejszych. Ze względu na konwenanse nie została przyjęta do Towarzystwa Przyjaciół Nauk (wówczas nie wypadało, aby kobieta należała do tego grona).

5 niesamowitych kobiet 2019 roku. Mamy nadzieję, że ich nazwiska nie są Ci obce!

Klementyna Hoffmanowa: połączenie tradycji i zmian

Pisarka swoim życiem reprezentowała nowy typ kobiety, który upowszechnił się w późniejszych latach. Była to kobieta wykształcona, interesująca się sprawami publicznymi, lubiąca niezależność finansową oraz pracę naukową. Z drugiej jednak strony w swojej twórczości wciąż odwołuje się do tradycyjnej roli kobiety, która jest uległa wobec mężczyzn. Aż do trzydziestego roku życia opierała się instytucji małżeństwa. Ślub wzięła dopiero w 1829 roku. Swoją działalność literacką przerwała na czas powstania listopadowego. Wówczas zaczęła pracować w lazaretach wojskowych, stworzyła Związek Dobroczynności Patriotycznej oraz organizowała Towarzystwo Opieki Rannych. Po upadku powstania wyjechała wraz z mężem do Francji, gdzie powróciła do pisania. Zmarła w 1845 roku. Na kartach historii zapisała się jako jedna z pierwszych niezależnych finansowo kobiet.