Godzina, o której najczęściej kładziemy się do łóżka, nie jest wcale kwestią przypadku. Nawet jeśli wiemy, że powinniśmy położyć się wcześniej – indywidualny rytm raczej to uniemożliwia, bo i tak nie zaśniemy. W drugą stronę działa to podobnie: nawet jeśli bawimy się świetnie na imprezie, już wczesnym wieczorem zaczynają nam się kleić oczy.

Chcesz zmienić pracę? Oto miesiące, które są najlepsze i najgorsze na rekrutację

Jak zatem różne godziny zasypiania mogą być postrzegane w kontekście cech osobowości?

Godzina zasypiania a cechy osobowości

Wczesne zasypianie (21:00-22:00)

Osobowość: Osoby, które kładą się spać wcześnie, są często postrzegane jako zorganizowane i odpowiedzialne. Może to wynikać z ich tendencji do przestrzegania rygorystycznych rutyn, które mogą pomóc im w lepszym zarządzaniu czasem i zobowiązaniami dnia następnego.

Styl życia: Mogą preferować bardziej spokojne wieczory i cenić poranne godziny, co jest korzystne dla osób zajmujących się np. treningami rano lub mających rano ważne obowiązki.

Zasypianie w standardowych godzinach (22:30-23:30)

Osobowość: To uważane za „normę”, więc osoby zasypiające w tych godzinach mogą być postrzegane jako umiarkowane i zrównoważone.

Styl życia: Może to sugerować, że potrafią one dobrze wyważyć wymagania życia zawodowego i osobistego, znajdując czas zarówno na pracę, jak i relaks.

Późne zasypianie (po północy)

Osobowość: Osoby, które zasypiają późno, są często postrzegane jako kreatywne i mające otwarty umysł. Noce mogą sprzyjać spokojowi i braku rozpraszaczy, co jest korzystne dla kreatywności.

Styl życia: Tacy ludzie mogą preferować pracę lub rozrywkę późnymi wieczorami, co może być związane z pracą twórczą lub społecznym trybem życia.