Historia mody: jeansy

W dżinsach można pójść prawie wszędzie: do szkoły, do pracy, do kina, na zakupy i na wycieczkę. Nigdy się nie nudzą. Do wyboru mamy całą gamę fasonów i kolorów, ale jakie były te pierwsze?

Narodziny jeansu

Materiał, z którego szyje się dżinsy, fachowo określa się nazwą denim. Jako pierwszy już w XIX wieku wykorzystał go Jacob Davis. Urodził się w Rosji, ale szybko, bo wieku 23 lat, przeniósł się do Ameryki, gdzie panowała wówczas gorączka złota. Zamiast dołączyć do jego poszukiwaczy Jacob znalazł sobie jednak inne zajęcie – zaczął szyć z denimu robocze ubrania. Spodnie z tego odpornego na zniszczenia materiału były znane od dawna, ale dopiero Jacob wpadł na pomysł, by wzmocnić je dodatkowo metalowymi nitami. W ten sposób narodziły się dżinsy, choć wtedy nikt ich jeszcze tak nie nazywał. Twórca szybko opatentował pomysł i rozpoczął poszukiwania obrotnego wspólnika. Został nim przedsiębiorca Levi Strauss, który wkrótce założył pierwszą fabrykę dżinsów, która kultowe spodnie produkuje po dziś dzień.

Wielki jeansowy boom

Nazwę dżinsy (jeans) wymyślili dla spodni młodzi ludzie pod koniec lat 50. XX wieku. Utworzyli je od nazwy innej, podobnej do denimu tkaniny: jean. Spodnie z denimu nie kojarzyły się już wtedy ze strojem roboczym, stały się za to symbolem młodzieńczego buntu. Z roku na rok zyskiwały na popularności, nosili je w Ameryce ludzie niezamożni, młodzież i dzieci. Na kilka lat przed II Wojną Światową włożyły je również panie. Od tego momentu cały świat oszalał na punkcie dżinsów. Po wojnie produkowano je już w milionach, a nawet w miliardach sztuk. Uzupełnione bluzą z tego samego materiału stały się niemal obowiązkowym uniformem młodzieży.

Bogowie ekranu w jeansach

Niebieskie spodnie polubili również artyści, zwłaszcza aktorzy filmowi, którzy jak nikt inny przyczynili się do rozpowszechnienia jeansowej mody. Jeansy nosili Marilyn Monroe, James Dean, Ronald Reagan oraz ekranowi kowboje z Johnem Waynem na czele.

A w Polsce?

W Polsce, podobnie jak i pozostałych krajach zza żelaznej kurtyny, dżinsy pełniły jeszcze dodatkową rolę. Ich noszenie pozwalało manifestować tęsknotę za wolnością oraz stanowiło formę buntu przeciwko ówczesnej władzy. Modę na jeans w latach 50. lansowała przede wszystkim warszawska i krakowska młodzież uniwersytecka i artystyczna.

Jeansy dziś

Moda dżinsowa trwa już przeszło 150 lat i nikt w tym czasie nie wymyślił spodni lepiej skrojonych, bardziej uniwersalnych i sympatyczniejszych niż stare, dobre blue jeans. Czy Wy także zaliczacie się do jego fanek?